46 χρόνια από την κατάληψη της πόλης μας από τον Τούρκο κατακτητή.
36 χρόνια από το ψήφισμα 550 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ (1984).
28 χρόνια από το ψήφισμα 789 (1992).
…και όμως η Αμμόχωστος παραμένει περίκλειστη και υπό κατοχή χωρίς να έχει αποδοθεί στους νόμιμους κατοίκους της, παρά τα εν λόγω ψηφίσματα.
Πολλοί μιλούν για χαμένες ευκαιρίες και λάθη που έγιναν από την δική μας πλευρά με αποτέλεσμα να χαθούν ευκαιρίες επιστροφής των νόμιμων κατοίκων της Αμμοχώστου. Εμείς δεν θα σταθούμε στο παρελθόν και ούτε θέλουμε να αποδώσουμε ευθύνες σε κανένα αυτή την στιγμή, αυτό είναι ευθύνη του ιστορικού του μέλλοντος.
Το δεδομένο είναι ένα, πραγματικό και αδυσώπητο, ότι παρά τα πιο πάνω ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας όπου αποφάσισαν και αναγνώρισαν την πόλη της Αμμοχώστου ως ένα ιδιαίτερο θέμα άμεσης επίλυσης, απαγορεύεται η επιστροφή των Αμμοχωστιανών κάτω από συνθήκες ασφάλειας και υπό την Διοίκηση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών μέχρι την συνολική επίλυση του Κυπριακού Προβλήματος.
Δεν μπορούμε να μην σχολιάσουμε για τις ευθύνες όσων μας κυβερνούν σήμερα που με τους χειρισμούς τους, τα τελευταία χρόνια κατέστησαν την επιστροφή της Αμμοχώστου ως ένα από τα θέματα συνολικής διευθέτησης του Κυπριακού Προβλήματος μειώνοντας έτσι την νομική ισχύ των δύο πιο πάνω ψηφισμάτων του Συμβουλίου Ασφαλείας.
Δεν μπορούμε να μην καταδικάσουμε την στάση της κυβέρνησης Αναστασιάδη, που γνώριζαν μέρες πριν για τα σχέδια της Τουρκίας για το άνοιγμα της κλειστής πόλης και όμως στην πρόσφατη Σύνοδο Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν έγειρε και ούτε ανέδειξε το θέμα στους εταίρους μας. Είναι εγκληματικό και εθνικά ανεύθυνο να γνώριζαν για τα σχέδια του Ερντογάν για την Αμμόχωστο και όμως αντί να τον περιορίσουν, διεμήνυαν ότι οι κυρώσεις εναντίον της Τουρκίας δεν είναι αυτοσκοπός!
Πλέον οι φραστικές απειλές προς την Τουρκία και οι καταγγελίες γίνονται για σκοπούς εσωτερικής επικοινωνιακής πολιτικής.
Δεν μπορούμε όμως να μην επισημάνουμε και την στάση της Κυβέρνησης Μητσοτάκη, η οποία για ακόμη μία φορά μας «άφησε» μόνους και «αβοήθητους» στο Συμβούλιο Κορυφής εφόσον κινήθηκε στα στενά πλαίσια διασφάλισης των δικών της συμφερόντων στο Ανατολικό Αιγαίο θεωρώντας την Κύπρο «πολύ μακρυά».
Για εμάς τα συμφέροντα της Ελλάδας είναι στενά συνυφασμένα με τα μεγάλα εθνικά συμφέροντα του Μητροπολιτικού Ελληνισμού από την στιγμή που έχουμε να κάνουμε με μία ιμπεριαλιστική γείτονα χώρα, με ένα ηγέτη που έχει ως όραμα του την μεγάλη γαλάζια πατρίδα. Η Ελλάδα ακόμη και πέραν των Εθνικών δεσμών έχει υποχρέωση ως εγγυήτρια δύναμη της Κυπριακής Δημοκρατίας, να εγγυάται την εδαφική ακεραιότητα της πατρίδας μας και να συνδράμει στην αποτελεσματική αντιμετώπιση οποιονδήποτε κινδύνων προέρχονται, ιδιαίτερα από την Τουρκία.
Η επιστροφή της Αμμοχώστου είναι δικαίωμα μας και αυτό θα έπρεπε να είναι το συνεχές μέλημα της Κυβέρνησης.