Η διακυβέρνηση αποτελείται από τις παραδόσεις και τους θεσμούς με τους οποίους ασκείται η εξουσία σε μια χώρα. Περιλαμβάνει τη διαδικασία με την οποία οι κυβερνήσεις επιλέγονται, ελέγχονται και αντικαθίστανται. Αποτυπώνει την ικανότητα της κυβέρνησης να διαμορφώνει και να εφαρμόζει αποτελεσματικά ορθές πολιτικές. Εμπεριέχει το σεβασμό των πολιτών και του κράτους για τους θεσμούς που διέπουν τις οικονομικές και κοινωνικές αλληλεπιδράσεις μεταξύ τους.
Όταν λοιπόν αξιολογείται η αποτελεσματική διακυβέρνηση μιας χώρας, τα κριτήρια εκτίμησης τα οποία λαμβάνονται υπόψη είναι πολύ συγκεκριμένα. Σε καμία περίπτωση αυτά δεν περιλαμβάνουν περιστασιακά επικοινωνιακά τεχνάσματα όπως ενδεικτικά τα πιο κάτω:
- Προεκλογικά ψηφοθηρική κοινωνική ευαισθησία με χορήγηση επουσιωδών επιδομάτων σε ήδη εξαθλιωμένους πολίτες ένεκα της απουσίας κοινωνικής πολιτικής και επικράτησης της διαφθοράς η οποία συνέβαλε στη φτωχοποίηση τους.
- Προσβολή επίπλαστων κομματικών οικολογικών ευαισθησιών με «δωρεάν» παροχή δενδρυλλίων τα οποία χρυσο-προπλήρωσαν οι πολίτες δια των φορολογιών τους και ενώ η χώρα ένεκα της απουσίας περιβαλλοντικής πολιτικής μετατράπηκε σε ανεξέλεγκτο σκουπιδότοπο.
- Δακρύβρεχτες δήθεν παραδοχές προς οικοδόμηση υποβάθρου στήριξης αναξιόπιστων και κούφιων υποσχέσεων τις οποίες αποδείχθηκαν ανεπαρκείς να υλοποιηθούν και να συνεισφέρουν παραγωγικά στην κοινωνία.
Απεναντίας, ο μόνος τρόπος κάποιος να κρίνει κατά πόσο αξίζει να εμπιστευτεί ξανά την ψήφο και άρα την τύχη του στους υφιστάμενους ρυθμιστές της πολιτικής σκηνής μιας χώρας (Κυβέρνηση και Αντιπολίτευση), είναι να αξιολογήσει διαχρονικά την πορεία του κράτους στους πιο κάτω αποδεκτούς Οικουμενικούς Δείκτες Διακυβέρνησης,
- Φωνή και Λογοδοσία / Ανάληψη Ευθύνης
- Πολιτική Σταθερότητα και Απουσία Βίας/ Τρομοκρατίας
- Κυβερνητική Αποτελεσματικότητα
- Κανονιστική Ποιότητα
- Κράτος Δικαίου
- Έλεγχος Διαφθοράς
Η υπεύθυνη και ώριμη λοιπόν πολιτική στάση των ψηφοφόρων, προϋποθέτει την αξιολόγηση των διακυβερνώντων κάθε πολιτειακού θεσμού για τις διαχρονικές τους επιδόσεις, σε κάθε ένα ξεχωριστά από τα παραπάνω κριτήρια. Μόνο με τον τρόπο αυτό και όχι με επικοινωνιακά πυροτεχνήματα θα καταστεί εφικτή η διερεύνηση της προοπτικής διατήρησης ή αντικατάστασης των θεσμικών εκπροσώπων με γνώμονα τη διασφάλιση της προοπτικής βιώσιμης ανάπτυξης του κράτους.
Η πρόοδος των τελευταίων 10 περίπου χρόνων στην κρατική διακυβέρνηση δυστυχώς δεν επιτρέπει θετικές αλλά αρνητικές προβλέψεις (βλέπε γράφημα) στην περίπτωση όπου δεν υπάρξει ριζική αλλαγή στους διαχειριστές των θεσμών του κράτους. Και η αλλαγή αυτή δεν υποδηλώνει εναλλαγή με προηγούμενης όμοιας δυναμικής υποκατάστατα ή εγκλωβισμένους σε κομματικές παρωπίδες νεοφερμένους. Προϋποθέτει ελεύθερα σκεπτόμενους, αδέσμευτους κομματικά και χωρίς την παραμικρή εξάρτηση νέους πολιτικούς με αδιαμφισβήτητες γνώσεις και ικανότητες.
Επιβάλλεται δηλαδή αλλαγή γενιάς.
Δρ. Γιώργος Παναγιώτου
Υποψήφιος Βουλευτής επαρχίας Λεμεσού
