Η λειτουργικότητα του κράτους μας πορεύεται στις πιο χαμηλές θέσεις όλης της Ευρώπης όπως προκύπτει από τη φετινή έκθεση του Economist Intelligence Unit, για τη βαθμολογία ποιότητας της Δημοκρατίας στον κόσμο.
Εάν κάνουμε μία έρευνα για τους λόγους που μας οδήγησαν σε αυτή την πολύ χαμηλή θέση του “Functioning of government” είμαι σίγουρος ότι όλοι θα δώσουν και από μια σωστή απάντηση: ανευθυνότητα, αδιαφορία, αναξιοκρατία, σάπιο σύστημα, κλπ.
Για μένα, όπως και για τους περισσότερους ενδιαφερόμενους, το πιο σημαντικό είναι το πώς αλλάζουμε αυτή την κατάσταση. Για να βρούμε όμως το αντίδοτο πρέπει πρώτα από όλα να βρούμε και να ξεκαθαρίσουμε ποια είναι η ρίζα του κακού.
Σε οποιοδήποτε τμήμα και αν αποταθείς στη δημόσια υπηρεσία, τα προβλήματα που διαφαίνονται είναι πραγματικά πολλά. Κατά τη δική μου άποψη τα προβλήματα εστιάζονται σε δύο βασικούς παράγοντες, το σάπιο σύστημα λειτουργίας και τους λάθος ανθρώπους σε λάθος θέσεις.
Ποιος αναπτύσσει ένα λειτουργικό σύστημα; Συνήθως είναι η διεύθυνση μαζί με τα στελέχη.
Στην Κύπρο λέμε, το ψάρι βρομάει από την κεφαλή. Ερώτηση: Οι κεφαλές που διευθύνουν, τα στελέχη του κράτους, αρχίζοντας από τους υπουργούς και πηγαίνοντας στους διευθυντές υποδιευθυντές, τμηματάρχες, έχουν πάρει αξιοκρατικά τη θέση τους; Όλοι αυτοί που έχουν υποχρέωση να εκτελούν σωστά τις νομοθεσίες, το κάνουν; Κάνουν συχνά αξιολογήσεις για να προτείνουν τις καλύτερες λύσεις; Έχουν εφαρμόσει ποτέ κάποιο σύστημα που να εισακούονται οι γνώμες και οι εισηγήσεις των πολιτών;
Όλοι αυτοί έχουν περάσει εξετάσεις και έχουν τα κατάλληλα προσόντα και τη δυναμική για να ηγηθούν ενός υπουργείου ή ενός τμήματος;
Πχ. O κάθε υπουργός, βάση ποιόν κριτηρίων επιλέγεται; Επιλέγονται βάση των προσόντων και εμπειριών που έχουν αναλόγως υπουργείου ή αναλόγως ηγετικών ικανοτήτων ή αναλόγως άλλων κριτηρίων που καμιά σχέση έχουν με την χρηστή διοίκηση;
Πχ. Tο αρμόδιο τμήμα της εθνικής φρουράς ήταν ή είναι σήμερα στελεχωμένο με καταρτισμένα άτομα που γνωρίζουν για θέματα σωστής διαφύλαξης πυρομαχικών; Το 2011 από λάθος κινήσεις αυτών των “υπευθύνων στρατιωτικών” έχασαν τη ζωή τους 13 παλληκάρια και καταστράφηκε η μονάδα της ΑΗΚ που ήταν ακριβώς δίπλα από τον τόπο που αποφάσισαν να “διαφυλάξουν” τα εκρηκτικά στο Μαρί.
Πχ. Τα στελέχη που είναι αρμόδια για την εξυπηρέτηση των αναγκών των πολιτών, όπως επίδομα ασθενείας ή επίδομα ανεργίας ή άλλα επιδόματα, έχουν πραγματικά ως προτεραιότητα τον πολίτη; Δε νομίζω, απλά ρίχνουν την μπάλα ο ένας στον άλλο, αλλιώς δεν θα περνούσαν έξι ολόκληροι μήνες να πάρει κάποιος το επίδομα ή ακόμα και τη σύνταξη που δικαιούται.
Τα παραδείγματα μπορούν να είναι εκατοντάδες ή και χιλιάδες…ο κάθε πολίτης έχει και τις δικές του εμπειρίες από τη “λειτουργικότητα” του κράτους.
Πάμε τώρα να δούμε τον ουσιαστικό λόγο που το κράτος μας δε λειτουργεί σωστά.
Δυστυχώς, από την ίδρυση της Κυπριακής Δημοκρατίας πολλές προσλήψεις και προαγωγές γίνονται με κομματικές ή πολιτικές παρεμβάσεις και ας βρεθεί κάποιος να το διαψεύσει, αν μπορεί.
Σίγουρα τα πράγματα σήμερα δεν είναι όπως ήταν πριν 20 χρόνια, αλλά αυτό δεν οφείλεται στη σωστή στάση των κομμάτων και πολιτικών, αλλά στην αντίδραση πλέον των πολιτών και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και ενημέρωσης.
Τα άτομα που προσλήφθηκαν πριν 20-30 χρόνια είναι “φυσικό” να έχουν τώρα ηγετικές θέσεις αλλά πολύ απίθανο να έχουν και τα σωστά προσόντα ή τη δυναμική να ηγηθούν σε ένα υπουργείο ή ένα τμήμα.
Πας εσύ με ένα σοβαρό πρόβλημα ή αίτημα σε ένα κρατικό τμήμα και αντί να βρεις βοήθεια και εξυπηρέτηση, βρίσκεις μπροστά σου χρονοβόρες ή και αχρείαστες διαδικασίες. Εάν υποθέσουμε ότι ο απλός δημόσιος υπάλληλος ενδιαφέρεται, το σύστημα είναι τέτοιο που σιγά-σιγά θα τον απωθήσει και αυτόν αφού δεν υπάρχει αξιοκρατία, δεν υπάρχει ηγεσία, δεν υπάρχει πραγματικό ενδιαφέρον και σωστή αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων.
Επομένως, βάση της δική μου προσωπικής άποψης, το πρόβλημα στην Κύπρο πηγάζει από το λειτουργικό σύστημα του κράτους που επιτρέπει το “μέσον” το οποίο έχει καταφέρει να υποβαθμίσει τη λειτουργικότητα του κράτους (“Functioning of government).
Για να αλλάξει αυτό το σύστημα θα πρέπει να αλλάξουν αυτοί που εξυπηρετούνται και εκμεταλλεύονται το σύστημα χωρίς καν να τιμωρούνται.
Ποιοι είναι αυτοί;
Δεν είναι άλλοι από τα παλιά και δυνατά κόμματα τη βουλής που αλληλοσυνεργάζονται, “σάζει” ο ένας τον δικό του άλλου εδώ και πολλά χρόνια. Θα το πήγαινα και ένα βήμα παρακάτω να κατηγορήσω και αυτούς που τους ψηφίζουν, όμως δεν θα το κάνω.
Πολλά άτομα πιστεύουν σε μια ιδεολογία και τους είναι πολύ δύσκολο να δουν τα πράγματα διαφορετικά, τα κόμματα εκμεταλλεύονται αυτά τα άτομα στο έπακρο και τους κοιμίζουν με όμορφες πατριωτικές ιστορίες και ψεύτικες υποσχέσεις.
Άλλοι, έχουν “σαστεί” άρα νιώθουν υποχρέωση, πρέπει να τους ψηφίζουν. “Αφού εκανονίσαν μας, εμείς εννά τους ψηφίσουμε φυσικά” κάπως έτσι πάει η κουβέντα.
Υπάρχουν και αυτοί που απέχουν διότι νιώθουν ότι με αυτό τον τρόπο τιμωρούν το κόμμα τους. Στο κόμμα φυσικά γνωρίζουν καλύτερα και δεν τους ενοχλεί ιδιαίτερα η αποχή. Αντιθέτως τους βοηθά αφού με αυτό τον τρόπο κρατούν τα ποσοστά τους με λιγότερους ψήφους και παράλληλα δεν προωθούνται νέα κινήματα.
Τελικά η ρίζα του κακού με μία λέξη είναι η κομματοκρατία, πάντοτε κατά την δική μου ταπεινή άποψη. Το τι πρέπει ή το τι μπορεί να κάνει ο κάθε ένας για αυτό το πρόβλημα δεν είναι μόνο προσωπική υπόθεση αλλά και εθνική.
Αναλογιστείτε πού πάμε, εάν είστε ευχαριστημένοι με το υφιστάμενο σύστημα ή όχι και κάντε ότι μπορείτε για να βοηθήσετε στην αλλαγή που τόσο χρειαζόμαστε.
Εκτενές άρθρο με την θέση της Κύπρου έναντι άλλων χωρών δημοσιεύτηκε και πρόσφατα στην εφημερίδα Φιλελεύθερος
Τάσος Σιακαλλής
Ένας ενεργός πολίτης αποφάσισα να αντιδράσω, όχι με αποχή αλλά με ενεργή συμμετοχή, με το να είμαι υποψήφιος βουλευτής.
Περισσότερα για μένα και τις προτάσεις μου στην ιστοσελίδα μου
www.realdemocracyonline.com
Μελέτα, κρίνε και αποφάσισε για το μέλλον του τόπου μας.
