Κύριε Πρόεδρε,
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Το Κυπριακό παραμένει άλυτο για 47 σχεδόν χρόνια και η συζήτηση του το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα έχει ξεκάθαρο σκοπό επηρεασμού των πολιτών ενόψει των επικείμενων βουλευτικών εκλογών αφού οι κλασσικοί μονομάχοι των εκλογικών διαδικασιών φαίνεται να μην πείθουν με τις προτάσεις τους για την εσωτερική διακυβέρνηση και προσπαθούν με αυτό τον τρόπο να πολώσουν το προεκλογικό κλίμα.
Η δική μου γενιά γεννήθηκε μέσα στο Κυπριακό πρόβλημα και θα κληθεί να ζήσει με τις πιθανές ανεπιθύμητες συνέπειες μιας κακής λύσης ή της οριστικής διχοτόμησης του τόπου μας, χωρίς να ακουστεί ή να συμμετέχει ποτέ στις διαπραγματευτικές διαδικασίες. Πόσο ορθό είναι να μην ακούγονται οι νέοι ένθεν και ένθεν του συρματοπλέγματος για κάτι τόσο ουσιώδες που αφορά την ταυτότητα και την επιβίωση τους; Είναι πραγματικά εξοργιστικό το γεγονός ότι οι νέοι και οι νέες αυτού του τόπου που θα κληθούν να διαχειριστούν την επόμενη μέρα της λύσης, δεν έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο στη διαπραγματευτική μας ομάδα. Είναι επίσης απαράδεκτο το γεγονός ότι και οι γυναίκες δεν έχουν ουσιαστικό ρόλο στη διαπραγματευτική μας ομάδας. Και είναι σε όλους γνωστό ότι σύμφωνα με στοιχεία του ΟΗΕ οι διεθνείς συμφωνίες στις οποίες οι γυναίκες είχαν ενεργό εμπλοκή, έχουν και 35% μεγαλύτερη διάρκεια! Την ίδια ώρα επιμένουμε, και σωστά, ότι η λύση του κυπριακού πρέπει να είναι βιώσιμη…
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Δυστυχώς η στασιμότητα στις διαπραγματεύσεις για το Κυπριακό ουδέποτε ωφέλησε την δική μας πλευρά αφού η Τουρκία παγιώνοντας τα τετελεσμένα προχωρεί με νέες απαιτήσεις που καταλήγουν εις βάρος της δικής μας πλευράς. Για αυτό η επανέναρξη των συνομιλιών για λύση του Κυπριακού θα πρέπει να είναι το πρώτο μέλημά μας.
Δυστυχώς η δική μας πλευρά διέπραξε λάθη και συνεχίζει να διαπράττει εφόσον οι ερασιτεχνικοί χειρισμοί και η έλλειψη στρατηγικής σκέψης οδηγούν τη λύση του Κυπριακού στις παραμέτρους της Τουρκίας η οποία έμαθε να μην βιάζεται, μένοντας προσηλωμένη στον στρατηγικό της στόχο, και το βλέπουμε αυτό διαχρονικά αφού όποια κυβέρνηση και αν εκλεγεί στην Τουρκία η πολιτική της στο Κυπριακό δεν αλλάζει, ενώ εμείς έχουμε καταστήσει τη μορφή λύσης του Κυπριακού λάβαρο και κριτήριο στις εκάστοτε προεκλογικές διαδικασίες για την κατάκτηση της εξουσίας στην Κύπρο.
Μιας και μας δίνεται αυτή η ευκαιρία σήμερα για συζήτηση του κυπριακού στη Βουλή των Αντιπροσώπων, είναι σημαντικό πιστεύω να πούμε την αλήθεια στο λαό για το που ακριβώς μας έχει οδηγήσει η αποτυχημένη διαχείριση του κυπριακού από τον κ. Αναστασιάδη. Πριν τρεισήμισι περίπου χρόνια εγκατάλειψε το Κρανς Μοντανά προβάλλοντας με έμφαση στο εσωτερικό της χώρας το επιχείρημα πως οι αξιώσεις της Τουρκίας ήταν απαράδεκτες και δεν θα οδηγούσαν σε βιώσιμη λύση. Στη συνέχεια συγκρούστηκε μέσα από ένα επικοινωνιακό αλαλούμ με τα Ηνωμένα Έθνη και διαψεύσθηκε εκ των υστέρων από τις εξελίξεις ως προς το πρακτικό της συνάντησης στο Κρανς Μοντανά (αλήθεια βρέθηκε το πρακτικό;;;) και την ημερομηνία υποβολής του πλαισίου των 6 σημείων του Γ.Γ. του ΟΗΕ. Σήμερα, ο κ. Αναστασιάδης και αφού πειραματίστηκε με διάφορους επικίνδυνους ακροβατισμούς περί της μορφής της λύσης, «γονυπετής» παρακαλά τον ΟΗΕ και την ΕΕ για επιστροφή στο σημείο διακοπής των διαπραγματεύσεων στο Κρανς Μοντανά! Και όλα αυτά αφού στο μεταξύ τα κατοχικά τετελεσμένα επί του εδάφους έχουν δημιουργήσει ένα ακόμη πιο περίπλοκο πλαίσιο για την επικείμενη άτυπη πενταμερή. Και ερωτώ ευθέως τον αρχηγό του κυβερνώντος κόμματος: γιατί αλήθεια έφυγε ο κ. Αναστασιάδης από το Κρανς Μοντάνα; Γιατί για 3,5 χρόνια έμεινε απραγής την ώρα που ομολογουμένως είχε την ευκαιρία να διαπραγματευτεί καλή τη πίστη και να καταλήξει σε μια στρατηγική συμφωνία στη βάση του πλαισίου Γκουτιέρες με τον μόνο Τουρκοκύπριο ηγέτη που δήλωνε πρώτα Κύπριος και μετά Τούρκος; Μήπως βολεύει τον κ. Αναστασιάδη η επαναφορά στη σημερινή ντενκτασική ρητορική του κ. Τατάρ; Και επειδή στις 25 και 26 Μαρτίου πραγματοποιείται στις Βρυξέλλες η τακτική εαρινή σύνοδος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου κατά την οποία θεωρείται δεδομένο πως θα προσφερθεί, έστω υπό όρους, μια θετική ατζέντα στην Άγκυρα ούτως ώστε να ξεκλειδώσουν οι ευρω-τουρκικές σχέσεις, θα ήθελα πραγματικά κ. Νεοφύτου να παρακαλέσετε τον κ. Αναστασιάδη, ελπίζοντας ότι εσάς τουλάχιστον σας ακούει, να διασυνδέσει άμεσα κάθε βήμα στη θετική ατζέντα των ευρω-τουρκικών σχέσεων με σαφείς κινήσεις της Τουρκίας προς την κατεύθυνση επίλυσης του κυπριακού σύμφωνα με το πλαίσιο του ΟΗΕ και των αρχών και αξιών της ΕΕ. Διαφορετικά, συμβουλέψτε τον κ. Πρόεδρο να μείνει στις Βρυξέλλες. Διότι αν δεν εξασφαλίσει αυτό το μίνιμουμ διαπραγματευτικό στοιχείο την ερχόμενη βδομάδα στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο καλύτερα να μην επιστρέψει…
Είναι επιτακτική ανάγκη να σταματήσει η διολίσθηση από τις βασικές διαχρονικές θέσεις μας για τη λύση του Κυπριακού και η απομάκρυνση από τα ψηφίσματα του ΟΗΕ που οι ίδιοι επιδιώξαμε και ευτυχώς πετύχαμε. Η ερωτοτροπία για δύο ξεχωριστά κράτη από ορισμένους της δικής μας πλευράς προεξάρχοντος του Προέδρου Αναστασιάδη, είναι η χαριστική βολή για τους Έλληνες κατοίκους της Κύπρου, αφού με την υπογραφή μας θα φέρουμε, νόμιμα πλέον, τα σύνορα της Τουρκίας στη Λευκωσία και η συνολική τουρκοποίηση του νησιού θα είναι πιθανότατα θέμα χρόνου.
Κατά την άποψή μας θα πρέπει να επιμένουμε στην εξεύρεση λύσης στη βάση αρχών, που να διασφαλίζει σε όλους τους νόμιμους κατοίκους της ΚΔ συνθήκες ασφάλειας, χωρίς ξένους στρατούς, χωρίς εγγυήσεις και επεμβατικά δικαιώματα, ούτως ώστε να γίνουμε επιτέλους ένα κανονικό κράτος μέλος της ΕΕ και να απολαμβάνουμε όλοι μας όλα τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις ατομικές ελευθερίες όπως όλοι οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι. Η επιβίωση μας ως Έλληνες στην Κύπρο είναι μόνο δυνατή αν βρούμε μία δίκαιη και βιώσιμη λύση στο Κυπριακό που να ελευθερώνει και να επανενώνει την Κύπρο στη βάση των σχετικών περί Κύπρου ψηφισμάτων του ΟΗΕ και σύμφωνα με τις αρχές και αξίες επί των οποίων εδράζεται η ΕΕ. Γιατί οι Κύπριοι πρέπει να ξαναγίνουμε αφέντες στον τόπο μας!
Θα πρέπει να αντιληφθούμε ότι η Κύπρος του σήμερα δεν είναι η Κύπρος του 1974 αφού πλέον είμαστε μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και οι εξελίξεις στην περιοχή της ανατολικής μεσογείου μας καθιστούν ένα σημαντικό μέρος των ευρύτερων γεωστρατηγικών σχεδιασμών.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Επιτρέψετέ μου να θέσω ένα απλοϊκό συλλογισμό. Μέσα σε μια ατμόσφαιρα εσωτερικών πολιτικών αναταραχών λόγω σκανδάλων διαφθοράς και έντονης αμφισβήτησης των προθέσεων της δικής μας πλευράς από το διεθνή παράγοντα, υπό το φως απόψεων που δημιουργούν αναταραχές εντός του κυβερνητικού στρατοπέδου και ανησυχίες σε ολόκληρη την κοινωνία, είναι σε θέση ο Πρόεδρος Αναστασιάδης να οδηγήσει την πλευρά μας σε ουσιαστική διαπραγμάτευση και διαδικασία επίλυσης του κυπριακού προβλήματος που να εξυπηρετεί τα συμφέροντα του Κυπριακού λαού;
Καλά θα ήταν να θυμηθούμε όλες και όλοι ποια είναι η στρατηγική προσέγγιση για την επίλυση του κυπριακού, που ακολούθησαν όλοι οι Προέδροι της ΚΔ μέχρι και τον κ. Αναστασιάδη: Συνεργαζόμαστε καλή τη πίστη με τον ΟΗΕ για να εξευρεθεί μια συνολική λύση στο κυπριακό στη βάση των σχετικών ψηφισμάτων του Συμβουλίου Ασφαλείας. Ανταποκρινόμαστε θετικά στις σχετικές προσκλήσεις του Γ.Γ. του ΟΗΕ. Πάμε στις συνομιλίες και επιδιώκουμε την επανένωση της χώρας μας και τον τερματισμό της τουρκικής στρατιωτικής κατοχής. Και αν δεν καταφέρουμε να βρούμε λύση εξαιτίας προφανώς της αδιαλλαξίας και των διχοτομικών τουρκικών θέσεων, τότε η διεθνής κοινότητα γνωρίζει ποιος είναι ο υπαίτιος. Τι «κατάφερε» όμως ο νυν διαπραγματευτής μας και ΠτΔ; Δυστυχώς, έχουμε υποστεί μια πανωλεθρία. Το κυπριακό παραμένει άλυτο, με διεύρυνση των τετελεσμένων της κατοχής έτσι όπως τα είδαμε να ξετυλίγονται στην αγαπημένη πόλη της Αμμοχώστου… Και το χειρότερο, η Τουρκία έχει αποενοχοποιηθεί από τη διεθνή κοινότητα για τη συνεχιζόμενη κατοχή. Αυτά είναι τα τραγικά αποτελέσματα της διαχείρισης του εθνικού μας θέματος τα τελευταία χρόνια, δυστυχώς! Η πολιτική κρίνεται εκ του αποτελέσματος. Και ας κοιτάξουν τον εαυτό τους στον καθρέφτη οι του κυβερνητικού στρατοπέδου διότι όντως, στα δύσκολα μετρούν οι πράξεις…
Μέσα σε αυτή λοιπόν την εξαιρετικά δυσμενή κατάσταση με την αξιοπιστία του Προέδρου Αναστασιάδη να έχει καταβαραθρωθεί στο εξωτερικό λόγω της αλλοπρόσαλλης προσέγγισής του στη μορφή της λύσης (όλοι ξέρουμε πια πως για κάποιο τουλάχιστον διάστημα ερωτοτροπούσε με τα δύο κράτη!!!), ο κ. Αναστασιάδης νοιώθει πως είναι ικανός να ηγηθεί της διαπραγμάτευσης στην πιο δύσκολη και κρίσιμη φάση του εθνικού μας ζητήματος; Εμείς θεωρούμε πως δεν μπορεί! Και δεν μπορεί για ακόμη ένα πολύ σημαντικό λόγο: έχει απωλέσει την στήριξη της πλειοψηφίας των πολιτών λόγω των σκανδάλων διαφθοράς και διαπλοκής στα οποία εμπλέκεται άμεσα και επανειλημμένα η κυβέρνησή του. Ο κ. Αναστασιάδης έχει απωλέσει το λαϊκό έρεισμα και αυτό είναι ξεκάθαρο σε όλες τις μετρήσεις της κοινής γνώμης που βλέπουν το φως της δημοσιότητας. Πώς είναι δυνατόν όμως να μην γίνεται αυτό αντιληπτό στο κυβερνών κόμμα και στον Προεδρικό λόφο; Φαίνεται πως το «γυαλί» που περιβάλλει το λόφο είναι ερμητικά κλειστό…
Πιστεύουμε ακράδαντα ότι ο κ. Αναστασιάδης θα πρέπει να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και να επιδείξει έστω και την υστάτη, τον επιβαλλόμενο πατριωτισμό. Επειδή ακριβώς βρισκόμαστε λόγω και των δικών του λαθών στο παρά πέντε της οριστικής διχοτόμησης, επιβάλλεται κατά την άποψή μας να ζητήσει ο ίδιος ο Πρόεδρος την άμεση προσφυγή στις κάλπες ζητώντας την ανανέωση της λαϊκής εντολής στο πρόσωπό του, για να πάει στις διαπραγματεύσεις ενισχυμένος, έχοντας την στήριξη του λαού του! Στις Δημοκρατίες δεν υπάρχουν αδιέξοδα και η προσφυγή στις κάλπες ακόμη και για ήσσονος πολιτικής σημασίας θέματα αποτελεί διεθνή πρακτική. Πόσο μάλλον για ένα τόσο σημαντικό ζήτημα όπως η εθνική μας επιβίωση σε αυτό το νησί που απ’ άκρη σ’ άκρη είναι ποτισμένο με το αίμα και τον ιδρώτα των προγόνων μας.
Είναι πατριωτικό καθήκον όλων να αντιληφθούμε την κρισιμότητα των στιγμών και να αφήσουμε πίσω τις όποιες μικροκομματικές ή μικροπολιτικές σκοπιμότητες. Εμείς, είμαστε ένα πατριωτικό κίνημα Ανεξάρτητων πολιτών και δηλώνουμε ευθαρσώς πως σε κάθε περίπτωση θα στηρίξουμε με όλες μας τις δυνάμεις τον ΠτΔ υπό την ιδιότητά του ως ηγέτη και διαπραγματευτή της ελληνοκυπριακής κοινότητας. Δεν τρέφουμε ψευδαισθήσεις ότι ο κ. Αναστασιάδης αντιλαμβάνεται την ιστορική του ευθύνη. Βρισκόμαστε όλες και όλοι στην ίδια βάρκα που δυστυχώς μπάζει νερά και για να αποφύγουμε το μοιραίο χρειάζεται η συνεργασία και η ομοψυχία όλων!
Κύριε Πρόεδρε,
Κλείνοντας θα ήθελα να ζητήσω από τον Πρόεδρο Αναστασιάδη να αναλογιστεί τις ιστορικές του ευθύνες και να αφουγκραστεί για το εθνικό καλό, τα λόγια του ποιητή: «την οργή των νεκρών να φοβάστε και των βράχων τα αγάλματα».
Άννα Θεολόγου
Οικονομολόγος
Υποψήφια Βουλευτής επαρχίας Λευκωσίας
Κίνημα Ανεξάρτητοι
